Κυκλάδες. Ένα νησιωτικό σύμπλεγμα που οι περισσότεροι από εμάς έχουν επισκεφτεί έστω και μια φορά (ναι, εννοώ ότι οι περισσότεροι έχουν πάει στη Μύκονο! ). Η αλήθεια είναι ότι έχω πάει σε 7-8 νησιά των Κυκλάδων. Αλλά η προτίμηση μου δεν παύει να είναι η Σαντορίνη (που συνδυάστηκε μαζί με τη Μήλο).
Bonus: Το γνωστό τραγούδι του Χρήστου Κυριαζή για το υπέροχο Ημεροβίγλι της Σαντορινης!
Έχουν περάσει αρκετά χρόνια από τότε που πήγα τη συγκεκριμένη εκδρομή. Αλλά πιστέψτε με, έχουν αποτυπωθεί στη μνήμη μου και δεν έχουν ξεχαστεί πολλά γεγονότα εκείνης της εκδρομής. Η παρέα, οι ομορφιές των νησιών, τα υπέροχα ξενοδοχεία με θέα τη θάλασσα, και δε θέλει πολύ να σου μείνουν όλα όσα έχεις ζήσει.
Η Σαντορίνη
Το ταξίδι ξεκίνησε με πρώτο σταθμό το νησί της Σαντορίνης. Όλοι φυσικά έχουμε ακούσει για το υπέροχο αυτό νησί και το υπέροχο ηλιοβασίλεμα που μπορείς να δεις από αυτό. Τελικά το βασικό, και ίσως μοναδικό μείον του νησιού, ήταν το ηλιοβασίλεμα. Ok, ξέρουμε ότι είναι ωραίο, αλλά μήπως το παρακάνουμε λίγο; Και στα άλλα κυκλαδίτικα νησιά βλέπεις μια χαρά ηλιοβασιλέματα, το έχω δει με τα ίδια μου τα μάτια. Οπότε έχοντας σαν μείον το ότι ναι θα δείτε ηλιοβασίλεμα, αλλά μπορείτε να χαρείτε όλο το νησί, συνεχίζω με τα υπέρ.
Το ταξίδι ξεκίνησε με πρώτο σταθμό το νησί της Σαντορίνης. Όλοι φυσικά έχουμε ακούσει για το υπέροχο αυτό νησί και το υπέροχο ηλιοβασίλεμα που μπορείς να δεις από αυτό. Τελικά το βασικό, και ίσως μοναδικό μείον του νησιού, ήταν το ηλιοβασίλεμα. Ok, ξέρουμε ότι είναι ωραίο, αλλά μήπως το παρακάνουμε λίγο; Και στα άλλα κυκλαδίτικα νησιά βλέπεις μια χαρά ηλιοβασιλέματα, το έχω δει με τα ίδια μου τα μάτια. Οπότε έχοντας σαν μείον το ότι ναι θα δείτε ηλιοβασίλεμα, αλλά μπορείτε να χαρείτε όλο το νησί, συνεχίζω με τα υπέρ.
Τα χρώματα και η αρχιτεκτονική στα σπίτια είναι όλα στο γνωστό κυκλαδίτικο στυλ. Κόσμος πολύς (λογικότατο για καλοκαίρι), φιλόξενοι οι ντόπιοι όπως επίσης σε κάθε τουριστικό νησί και φυσικά πάρα πολύ τουρίστες σε όλες τις μεριές του νησιού, Έλληνες και ξένοι. Το νησί δε φημίζεται για τις ωραίες θάλασσες στις παραλίες του, εννοώντας για κολύμπι. Τουλάχιστον εγώ δε θυμάμαι να έχω ενθουσιαστεί με τις παραλίες. Ήταν όμως ιδιαίτερες σαν τοπία, ειδικά η Κόκκινη Παραλία, οπού βρίσκεσαι σε ένα κατακόκκινο φόντο (άμμος, βράχια). Εμένα στο θέμα κολύμπι, το μόνο που με στενοχώρησε είναι ότι δε κολύμπησα στα κόκκινα νερά, στη Θηρασία, εκεί που βρίσκεται και το ηφαίστειο.
Εγώ πάντως δεν είδα τέτοιο ηλιοβασίλεμα :-D!
Υπέροχα χωριουδάκια σε ομορφιά είναι τα γνωστά Φηρά, Οία, Εμπορειό, Ακρωτήρι και Ημεροβίγλι. Γενικά, όμως, η ζωή σφύζει στο νησί, θα διασκεδάσεις πολύ, θα φας πολύ καλά, αλλά παράλληλα μπορείς να βρεις τη ψυχική και πνευματική ηρεμία σου. Είναι ότι πρέπει να καθίσεις σε μια ξαπλώστρα, χωρίς κόσμο γύρω σου, να φυσάει ελαφρά το αεράκι και κλείνοντας τα μάτια σου να χαλαρώσεις. Θα μου πεις, αυτό μπορώ να το κάνω οπουδήποτε στην Ελλάδα, αλλά εγώ θεωρώ ότι στη Σαντορίνη υπάρχει μια αύρα διαφορετική από οποιοδήποτε άλλο νησί στην Ελλάδα.
Η Μήλος
Η Μήλος ήταν ο επόμενος προορισμός. Ένα νησί που κατευθείαν στο μυαλό σου έρχεται η Αφροδίτη. Ψέματα δε θα πω, μόνο αλήθειες, οπότε το ομολογώ. Δεν τρελάθηκα κιόλας με το νησί. Ίσως γιατί είχα τόσες ωραίες εντυπώσεις από τη Σαντορίνη, που περίμενα παραπάνω ή τα ίδια από τη Μήλο. Επίσης, είχαμε και μια ταλαιπωρία παραπάνω με τα ξενοδοχεία (ωραίος και ο ύπνος στα αμάξια…). Κατά τ’ άλλα, μια χαρά.
Ηφαιστειακό νησί η Μήλος, όπως και η Σαντορίνη, με αρκετές παραλίες, με πιο καλή αυτή του Φυροπόταμου. Ωραία, γραφικά χωριουδάκια. Εμείς μέναμε στον Αδάμαντα, που εκεί υπάρχει ο κύριος λιμένας του νησιού. Στη Μήλο υπάρχουν και κατακόμβες, σκαμμένες σε ηφαιστειακό τάφο, τις οποίες όμως δεν θυμάμαι αν τις τίμησα (αρχή Αλτσάχαιμερ…?). Γενικότερα, ένα όμορφο νησί, που αξίζει να κάνεις μια επίσκεψη, αλλά καλό να το συνδυάσεις με κανένα νησί κοντινό, όπως Σίφνος, Κίμωλος, Φολέγανδρος, ή σχετικά κοντινό όπως εμείς, Σαντορίνη, Ίος, Σίκινος.
Ηφαιστειακό νησί η Μήλος, όπως και η Σαντορίνη, με αρκετές παραλίες, με πιο καλή αυτή του Φυροπόταμου. Ωραία, γραφικά χωριουδάκια. Εμείς μέναμε στον Αδάμαντα, που εκεί υπάρχει ο κύριος λιμένας του νησιού. Στη Μήλο υπάρχουν και κατακόμβες, σκαμμένες σε ηφαιστειακό τάφο, τις οποίες όμως δεν θυμάμαι αν τις τίμησα (αρχή Αλτσάχαιμερ…?). Γενικότερα, ένα όμορφο νησί, που αξίζει να κάνεις μια επίσκεψη, αλλά καλό να το συνδυάσεις με κανένα νησί κοντινό, όπως Σίφνος, Κίμωλος, Φολέγανδρος, ή σχετικά κοντινό όπως εμείς, Σαντορίνη, Ίος, Σίκινος.
Ο Αδάμαντας της Μήλου
Το αποτέλεσμα όλων, λοιπόν, των παραπάνω: Μια πολύ ευχάριστη εκδρομή στις Κυκλάδες, η πρώτη μου για την ακρίβεια στις Κυκλάδες, από την οποία μου έχουν μείνει μόνο τα ευχάριστα και όχι το οτιδήποτε δυσάρεστο. Ταξίδι που προτείνεται με χίλια (ειδικά ξαναλέω για τη Σαντορίνη!).
Υ.Γ: Να σημειώσω ότι όποιον τον «ακολουθούν» από πίσω οι αλλεργίες, καλό είναι να προσέχει σε όποια τρύπα βγαίνουν αέρια από τα έγκατα της γης, τα οποία εμπεριέχουν θείο. Αλλιώς θα βρεθεί σαν κι εμένα στο ιατρικό κέντρο, με μποναμά από τον γιατρό του νησιού αλοιφές και χαπάκια ;-) !
Bonus: Το γνωστό τραγούδι του Χρήστου Κυριαζή για το υπέροχο Ημεροβίγλι της Σαντορινης!
