Τα ταξίδια μου: Σκανδιναβικές Πρωτεύουσες (Στοκχόλμη, Όσλο, Κοπενγχάγη, Ελσίνκι)

   

    
    Ένα ταξίδι που θέλει χρόνο (και χρήμα πλέον) θα γράψουμε σήμερα. Ένα ταξίδι στα βόρεια της Ευρώπης, και συγκεκριμένα στις Σκανδιναβικές πρωτεύουσες. Η Σκανδιναβία περιλαμβάνει τρεις χώρες. Σουηδία, Νορβηγία και Δανία. Όλοι έχουμε συνδέσει τη Σκανδιναβία μαζί με τη Φινλανδία και την Ισλανδία, το οποίο όμως είναι λάθος. Το διευκρινίζουμε ώστε να το ξέρουμε ως στοιχείο.

      Το συγκεκριμένο ταξίδι είχε λίγο απ' όλα. Τέσσερις πρωτεύουσες της Βόρειας Ευρώπης μέσα σε χρόνο περίπου 8 ημερών. Η αλήθεια είναι πως δεν προλαβαίνεις να χαρείς και πολύ την κάθε πόλη, και κάποιες ίσως καθόλου. Αυτό βέβαια έχει τα καλά και τα κακά του. Από τη μία λες ότι πήγες σε τέσσερις μεγάλες πρωτεύουσες της Ευρώπης, και από την άλλη ότι δεν χόρτασε το μάτι σου και πολλά από την κάθε μία.

     Η σειρά που είδα τις κάθε πόλεις ήταν ως εξής: Κοπεγχάγη, Όσλο, Στοκχόλμη, Ελσίνκι και πάλι λίγο Στοκχόλμη. Την πόλη που είδα λιγότερο ήταν το Ελσίνκι, και ίσως για καλύτερα (θα το περιγράψω εκτενέστερα παρακάτω). Ιδιαίτερα για κάποιες χώρες, βλέπε Σουηδία, στο συγκεκριμένο ταξίδι επισκεφτήκαμε περισσότερες πόλεις. Οπότε θα ξεκινήσω με κάθε πόλη και χώρα ξεχωριστά.

Δανία

Nyhavn

    Η Δανία είναι η μικρότερη από τις τέσσερις χώρες που επισκέφτηκα. Μεγαλύτερη πόλη και πρωτεύουσα η Κοπεγχάγη. Και φυσικά όλοι ξέρουν τη διάσημη γοργόνα που δεσπόζει στο λιμάνι της πόλης. Μια γοργόνα που για κακή μας τύχη δε βρισκόταν στη θέση της, αλλά κάπου στην Κίνα...! Βέβαια από αυτά που ακούσαμε, δεν είναι και κάτι ιδιαίτερο, μιας και είναι τόσο μικρή που καλά καλά δε φαίνεται. Παρόλο αυτά είναι το σήμα κατατεθέν της πόλης. 

     Η Κοπεγχάγη σαν πόλη δεν μπορώ να πω ότι με ενθουσίασε. Μου φάνηκε πολύ μουντή, χωρίς πολύ χρώμα και γενικότερα είχες μια αίσθηση ότι δε σε τραβάει για πολλά πολλά.

     Τα βασικότερα αξιοθέατα της πόλης είναι το Κάστρο του Ρόζενγκοργκ, το παλάτι της πόλης το οποίο βρίσκεται στο κέντρο της Κοπεγχάγης, η Όπερα, το Amalienborg, τα χειμερινά ανάκτορα της πόλης, η Marmorkirken, η εκκλησία με τον μεγαλύτερο τρούλο στην Βόρεια Ευρώπη, το Tivoli, που είναι και μεγάλος κήπος, αλλά και λούνα παρκ και το Nyhavn, ένα ωραιότατο γραφικό κανάλι. Τα δύο τελευταία είναι που με ενθουσίασαν περισσότερο. Ειδικά στο Nyhavn, τα σπίτια είχαν και διάφορα χρώματα, και ήταν πολύ όμορφο ως εικόνα. Εκεί θα δείτε και το σπίτι, ή καλύτερα ένα από τα σπίτια του Hans Christian Andersen, του γνωστού παραμυθά της Δανίας.

     Η Κοπεγχάγη συνδέεται με μια μεγάλη γέφυρα, την Øresund, με το Μάλμε, πόλη της Σουηδίας. Έτσι, οι δύο χώρες συνδέονται μεταξύ τους και μάλιστα η απόσταση είναι σχετικά μικρή. Οπότε αξίζει αν είστε στη Κοπεγχάγη, να πάρετε το τρένο και να βρεθείτε απέναντι στη Σουηδία. Για το Μάλμε θα μιλήσουμε παρακάτω. Να σημειώσω ότι έχει δημιουργηθεί και σειρά που ονομάζεται Bron/Broen (Η γέφυρα), συμπαραγωγή  Σουηδίας - Δανίας, και σχετίζεται με ένα μυστηριώδη θάνατο πάνω στη γέφυρα. Αξίζει να την δείτε.

Νορβηγία

Πανοραμική του Όσλο

      Η Νορβηγία και τα φιόρδ της. Αυτά τα ζωάκια που έλεγαν και οι γιαγιάδες στο "Παρά Πέντε". :-D Στη χώρα αυτή πρωτεύουσα είναι το Όσλο, το οποίο προσωπικά μου άρεσε πάρα πολύ. Η πόλη είναι αρκετά όμορφη, με χρώματα στα κτίρια και φυσικά καταπράσινη.
       Στο Όσλο τα βασικά που θα δει κάποιος είναι Frogner Park, το οποίο το έχει σχεδιάσει ο Gustav Vigeland, πολύ γνωστός Νορβηγός γλύπτης. το Bygdøy, το οποίο είναι μία από τις ακριβότερες περιοχές της πόλης, το πανεπιστήμιο που βρίσκεται στο κέντρο και είναι ένα από τα καλύτερα του κόσμου, την όπερα που βρίσκεται δίπλα στη θάλασσα, όπως και το μουσείο Μοντέρνας Τέχνης Astrup.
     Για όσους θέλουν να δουν τα φιόρδ, καλό είναι να οργανώσουν μία εκδρομή για το μαγευτικό Μπέργκεν. Δυστυχώς εγώ δεν κατάφερα να πάω, αλλά άκουσα και έμαθα πως είναι υπέροχη η διαδρομή και αξίζει να γίνει. Το Όσλο βρίσκεται πάνω σε ένα από τα φιόρδ, και επειδή κάναμε μία διαδρομή με το κρουαζιερόπλοιο, η εικόνα ήταν πάρα πολύ όμορφη. Μάλιστα μας ανέφεραν ότι αυτό δεν είναι τίποτα μπροστά στα φιόρδ που μπορείς να δεις στη διαδρομή για τον βορρά.


Φινλανδία

Ο Καθεδρικός στο Ελσίνκι

      Και να μία πόλη που εμένα δε με ενθουσίασε. Το Ελσίνκι είναι μια πόλη που απλά αξίζει να την επισκεφτείς για μία ημερήσια εκδρομή για να πεις απλά ότι πήγες. Είμαι αρνητικός γιατί απλά δεν έχει να κάνεις κάτι το ιδιαίτερο.
      Η πόλη θυμίζει λίγο από νοσοκομείο μιας και τα περισσότερα κτίρια είναι σε χρώμα λευκό. Και κάποιος θα πει ότι και στα νησιά των Κυκλάδων επικρατεί το λευκό χρώμα. Το θέμα είναι πως άλλο τα κυκλαδίτικα σπιτάκια και άλλο τα τεράστια κτίρια στο Ελσίνκι που θα επιμείνω στο ότι θυμίζουν νοσοκομείο. Πολλά από τα κτίρια της πόλης έχουν επιρροή Art Nouveau (εγώ πάλι δε το πρόσεξα...).
  Βασικό μνημείο της πόλης είναι ο καθεδρικός ναός. Ο κεντρικός δρόμος ονομάζεται Aleksanterinkatu και είναι ο μεγαλύτερος δρόμος της πόλης με αρκετά εμπορικά μαγαζιά. Το πανεπιστήμιο του Ελσίνκι είναι επίσης ένα από τα καλύτερα του κόσμου και δέχεται αρκετούς φοιτητές από όλο τον κόσμο. Στο Ελσίνκι καλό είναι να φάτε στο λιμάνι και στα υπαίθρια μαγαζιά. Προσφέρουν ποικιλία από θαλασσινά και ψάρια.


Σουηδία

Η Στοκχόλμη από ψηλά

     Και ερχόμαστε στους Σουηδούς. Τη Σουηδία την άφησα τελευταία γιατί τυχαίνει να τη γνωρίζω περισσότερο. Εκτός από την πρώτη μου γνωριμία με τη χώρα στο συγκεκριμένο ταξίδι, μετά από λίγα χρόνια επανήλθα σε αυτήν και μάλιστα την ώρα αυτή που γράφω το κείμενο βρίσκομαι σε αυτήν.
     Η Σουηδία έχει πρωτεύουσα τη Στοκχόλμη, και μεγάλες πόλεις της είναι το Μάλμε, το Γκέτενμποργκ και η Ουψάλα. Η Σουηδία έχει αρκετά πανεπιστήμια και τέσσερα από αυτά βρίσκονται στα 100 καλύτερα του κόσμου. 
     Την πρώτη φορά είδα περισσότερες πόλεις. Επισκέφτηκα το Μάλμε, την Ουψάλα και το Κάρλσταντ. Το Κάρλσταντ είναι μία μικρή πόλη, η οποία συνήθως είναι ένας σταθμός για τα λεωφορεία και τα αυτοκίνητα όταν πηγαίνουν από/προς Όσλο ή Στοκχόλμη. 
     Το Μάλμε είναι νότια της Σουηδίας, όπως αναφέραμε και παραπάνω, και βρίσκεται δίπλα στη θάλασσα. Βασικά μνημεία της πόλης είναι ο ναός του Αγίου Πέτρου, η Συναγωγή του Μάλμε, της οποίας το κτίριο έχει επιρροή από Art Nouveau, όπως και το Turning Torso, ο υψηλότερος ουρανοξύστης σε όλη τη Σουηδία (190 μέτρα), και τρίτος στην Ευρώπη. 
      Η Ουψάλα βρίσκεται βόρεια της Στοκχόλμης και περίπου 40 λεπτά με το τρένο. Κατά βάση πανεπιστημιούπολη, θα δείτε πολλούς φοιτητές να τριγυρνούν στην πόλη. H Ουψάλα έχει κάστρο, βοτανικό κήπο ακριβώς κάτω από αυτόν, καθεδρικό ναό, ο οποίος είναι ο μεγαλύτερος σε όλη τη χώρα, και φυσικά πολλά πανεπιστημιακά κτίρια. Από την πόλη περνάει και ο ποταμός Fyris.
      Και φτάνουμε στην πρωτεύουσα. Η Στοκχόλμη είναι μια πόλη που βρίσκεται πάνω σε πολλά νησάκια. Σε μία από αυτές βρίσκεται η παλιά πόλη (Gamla Stan) και το παλάτι του βασιλιά. Η παλιά πόλη έχει γραφικά σοκάκια με πολλά μαγαζάκια είτε για φαγητό, είτε για ψώνια. Η κεντρική πλατεία της είναι σήμα κατατεθέν, στην οποία βρίσκονται και μικρές καφετέριες. Σε παραδίπλα νησάκι, βρίσκονται διάφορα μουσεία, όπως το Εθνικό μουσείο. Επίσης, σε άλλο νησάκι πιο δίπλα βρίσκεται το ανοιχτό μουσείο του Σκάνσεν, και το μουσείο Βάσα, στο οποίο διατηρούν ένα τεράστιο πλοίο των Βίκινγκς που ανακάλυψαν στην πόλη. Η πόλη διαθέτει και Όπερα και αρκετά πάρκα σε πολλά σημεία της πόλης.
        Φυσικά, αν και οι Σουηδοί δε φημίζονται για την εμφάνισή τους, υπάρχει μεγάλη αγορά με διάφορα μαγαζιά. Επίσης θα βρείτε εστιατόρια με κουζίνες από όλο τον κόσμο. Η Στοκχόλμη έχει μετρό, το οποίο συνδέεται με τον κεντρικό σταθμό και έτσι συνδέεται και με το αεροδρόμιο, το Αρλάντα.

     

Η κεντρική πλατεία στην παλιά πόλη της Στοκχόλμης

     Γενικότερα, το ταξίδι στις παραπάνω χώρες είναι μαγευτικό. Βλέπεις αρκετό πράσινο, διαφορετική κουλτούρα και φυσικά ένα άλλο κλίμα σε σχέση με τα νότια (ειδικά το χειμώνα). Οι άνθρωποι είναι πιο κλειστοί, αλλά ευγενικοί και πρόθυμοι να σε εξυπηρετήσουν σε ότι χρειάζεσαι. Καλό θα ήταν όποιος ανέβει στα βόρεια, σε κάθε πόλη (εκτός από το Ελσίνκι...!) να μείνει τουλάχιστον 3 μέρες ώστε να γνωρίσεις περισσότερες γωνιές της. 

Με στοιχειώνει η Britney Spears!

  

     Το ότι θα έγραφα μετά από τόσο καιρό στο blog και θα ασχολιόμουν με τη star που κάποιοι αγαπούν και κάποιοι αγαπούν να μισούν δεν το περίμενα. Έλα μου όμως που το πολυαγαπημένο μας youtube έκανε τη δουλειά του και πάλι.

   Εκεί, λοιπόν, που ακούς διάφορα hit της τωρινής εποχής, να σου και ένα βίντεο με μία μίξη τραγουδιών της Britney. Και να σου και οι αναμνήσεις από το παρελθόν οι οποίες σε πηγαίνουν 15 σχεδόν χρόνια πίσω. Τότε που ένα λιτό και απέρριτο εμφανισιακά cd-single της Ms Spears φτάνει στα χέρια μου ως δώρο γενεθλίων.

     Το σινγκλάκι έχει ως εξώφυλλο τη baby φάτσα της Britney, με φουσκωμένα χείλη αλά Δέσποινα Βανδή, και να σου λέει, αθώα μεν αλλά προκλητικά κατά βάθος, άνοιξε και άκουσε το τραγούδι μου τώρα. Μην αργείς καθόλου... Το κομμάτι δεν ήταν άλλο φυσικά από το "...baby one more time". Ανοίγω το cd και κάπου εκεί έχει και τους στίχους από το κομμάτι. Τους διαβάζω και μονολογώ: Θα κάνει καριέρα αυτό το κοριτσάκι με ένα τραγούδι που λέει συνέχεια "βάρα με άλλη μία φορά"; Έστω και μεταφορικά; Που πας κουκλίτσα μου με τέτοιο κομμάτι για αρχή καριέρας; Το χειρότερο επακολουθεί. Βάζω το cd να παίξει, ακούω το κομμάτι και η πρώτη μου αίσθηση είναι μια απογοήτευση. Τζάμπα δώρο γενεθλίων, χαράμι τα λεφτά του. Το κομμάτι δε μου αρέσει και το θεωρώ κάτω του μετρίου.

   Μικρή και αθώα...

   Φυσικα οι παραγωγοί ήξεραν τι έκαναν. Σου λέει θα το προμοτάρουμε λίγο στην tv και στα περιοδικά, θα το παίξουμε στα ραδιόφωνα σε καθημερινή βάση, θα το βάλει και αυτός που αγοράζει το cd πολλές φορές, θα γίνει μεγάλο σουξέ. Και έτσι ακριβώς έγινε. Το έβαλα και γω άλλες δυο, τρεις φορές και το κομμάτι άρχισε να μένει μέσα μου. Και οι δύο φορές γίναν εικοσιδύο, και εκατό δύο. Κανονική πλύση εγκεφάλου και από τηλεόραση και περιοδικά όπου φτάνεις σε τέτοια φάση που θες να χαστουκίσεις  την Britney κανονικότατα.
     Το Πάσχα εκείνης της χρονιάς βρίσκομαι στην Αθήνα και όλη μέρα να παίζει Britney. Mad, Mtv, Vhs, και τo videoclip το έχουμε μάθει απ' έξω. Αφού πλέον αναρωτιέσαι βλέποντάς το, πόσο ωραία σχολεία έχουν στην Αμερική, που περιμένεις με ανυπομονησία να τελειώσει η ώρα παίζοντας με το στυλό στο θρανίο σου και χτυπώντας το κουδούνι να ξεχύνεσαι στους διαδρόμους χορεύοντας με τους συμμαθητές σου για τον έρωτά σου. Φυσικά επιστρέφεις στο ελληνικό σχολείο μετά τις διακοπές του Πάσχα και ανακαλύπτεις ότι ουδεμία σχέση και επιστρέφεις στην πραγματικότητα...

   Και ας πάμε λίγο στα "ιστορικά" στοιχεία: Μετά από όλο αυτό το μεγάλο μπαμ που κάνει Britney, o ολοκληρωμένος δίσκος γίνεται επίσης παγκόσμια επιτυχημένος, βγαίνουν τα hits το ένα μετά το άλλο και σαρώνει βραβεία. Οχι πολύ καιρό μετά, βγάζει και δεύτερο δίσκο. Oops, she did it again. Πάλι επιτυχίες, πάλι κόλλημα. Περνάει ένας ακόμη χρόνος, ξαναβγάζει δίσκο παράλληλα με μία ταινία. Η ταινία έχει σενάριο διά χειρός Shonda Rhimes. (Ποια είναι αυτή; Η δημιουργός του Grey's Anatomy...!) Η ταινία πάει άπατη, το cd πάλι μια χαρά. Περνάνε άλλα δύο χρόνια, νέο cd, συνεργασία με Madonna σε τραγούδι (αφού είχαν ήδη προκαλέσει με το γνωστό φιλί σε live εμφάνιση σε βραβεία), κερδίζει και το πρώτο Grammy της καριέρας της (και το μοναδικό βραβείο μουσικής που δεν είχε κερδίσει μέχρι στιγμής) με το τραγούδι Toxic.

  

Ωριμάζουμε!

   Και εκεί αρχίζει ο κατήφορος. Ναρκωτικά, γάμοι, παιδιά, navy κουρέματα. Με λίγα λόγια αν όχι πάτος, λίγο πριν τον φτάσει. Τέσσερα χρόνια μετά το από το τελευταίο της cd, βγάζει καινούργιο δίσκο. Blackout. Και δυστυχώς, blackout και στην καριέρα. Παρότι βροντοφωνάζει "It's Britney, bitch", μια κάκιστη εμφάνιση σε βραβεία, δείχνει ότι η Britney τελικά θέλει να διανύσει πολύ δρόμο ακόμη για να φτάσει στα επίπεδα του παρελθόντος. Κάπου όμως στα τέλη του 2008, συνέρχεται κάπως, δημιουργεί το δίσκο Circus, ο οποίος θυμίζει κάτι από παλιά Britney. H ίδια φαίνεται να έχει διαγράψει (όσο γίνεται αυτό) το παρελθόν και προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της. Και τα καταφέρνει. Κάνει και τη παγκόσμια περιοδεία της και μπαίνει σε τροχιά επιτυχίας. Ο επόμενος δίσκος, Femme Fatale, και τελευταίος της μέχρι στιγμής, είναι επίσης επιτυχημένος (με τα σημερινά δεδομένα) και δείχνει μια πιο "ώριμη" Britney, που ξέρει να "Scream and Shout". 

Η δισκογραφία της Britney 

    Τι είναι όμως αυτό που με έκανε να γράψω τη συγκεκριμένη ανάρτηση; Συνειδητοποίησα ότι μαζί με τη Britney, ουσιαστικά μεγάλωσα και γω μαζί της. Από το πρώτο της τραγούδι που εγώ έμπαινα στην εφηβεία, μέχρι τώρα που φτάνω σιγά και σταθερά στα πρώτα -άντα (κρύβε χρόνια, κρύβε χρόνια...!) και η Britney τραγουδά "Oh la la" έχοντας μαζί της στο clip τα δύο της παιδιά που είναι 8 και 7 ετών. Είναι μετά να μη σε στοιχειώνει το φαινόμενο της εποχής μου που λέγεται Britney Spears;