Μέσα από αυτό το ιστολόγιο θα ήθελα να ξεκινήσω να γράφω για τις εμπειρίες μου σε διάφορα ταξίδια που έχω κάνει τόσο εδώ στην Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό. Θα προσπαθήσω τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα (θα διαλέξω και τη μέρα Πέμπτη) να γράφω για ένα από αυτά.
Θα αρχίσω με το πρώτο μου ταξίδι στο εξωτερικό, καμιά 7-8 χρόνια πίσω. Το ταξίδι αυτό δε θα έλεγα ότι έχει μείνει και πολύ στη μνήμη μου. Ένας λόγος το ότι έχουν περάσει κάμποσα χρόνια από τότε και ήδη έχουν περάσει πολλά άλλα ταξίδια από τότε. Και δεύτερον, ήταν τόσο απαράδεκτη η ξενάγηση στο μεγαλύτερο μέρος της, που θεωρώ ότι αν δε γυρνούσα μόνος μου την πόλη της Ρώμης, δε πρόκειται να έβλεπα ούτε το Κολοσσαίο!
Η εκδρομή ήταν πενταήμερη. 4 μέρες Ρώμη και 1 ημερήσια στη Φλωρεντία. Δυστυχώς για τη Ρώμη, λόγω της ξενάγησης μάλλον, προτίμησα τη Φλωρεντία σαν ομορφότερη πόλη. Αλλά ας ξεκινήσουμε από την αρχή της εκδρομής.
Πετώντας, λοιπόν, με την τότε Olympic Airlines, φτάσαμε νωρίς το πρωί στη Ρώμη. Ήμασταν με ένα μεγάλο γκρουπ ατόμων, στην πλειοψηφία νιόπαντρα ζευγάρια. Εγώ είχα πάει με συγγενικό μου πρόσωπο.
Η πρώτη μέρα αδιάφορη. Το μόνο που θυμάμαι να μας έχει κάνει ο ξεναγός είναι μια βραδινή βόλτα με το λεωφορείο (!) και καταλήξαμε κάποια στιγμή στη Φοντάνα Ντι Τρέβι, με το γνωστό σιντριβάνι που πετάμε κέρματα (όχι ότι δε πετάμε και σε άλλα). Χρυσώσαμε το Δήμο της Ρώμης και επιστρέψαμε στα κρεβάτια μας. Για νυχτερινή ζωή δε το συζητώ. Το βράδυ ήταν σαν να βρισκόσουν σε ερημωμένη πόλη που φοβούνται οι λιγοστοί κάτοικοι να βγουν γιατί θα βγει ο ακέφαλος καβαλάρης. Βέβαια αυτό συμβαίνει στις περισσότερες ευρωπαϊκές πόλεις, το έμαθα αργότερα σε επόμενα ταξίδια.
Η δεύτερη μέρα ήταν αφιερωμένη στο Βατικανό. Δε θα πω πολλά. Ούτως ή άλλως δε γράφω το παρόν άρθρο για πληροφορίες σχετικά με τη Ρώμη. Υπάρχουν πολλά υπέροχα άρθρα που μπορείτε άνετα να βρείτε μέσω μιας μηχανής αναζήτησης. Απλά θα μείνω στο ότι ήταν πολύ ωραίο το Βατικανό, με τον επιβλητικό ναό (την Βασιλική του Αγίου Πέτρου), την πλατεία του Αγίου Πέτρου, αλλά και την Καπέλα Σιξτίνα, παρεκκλήσι του Αποστολικού Μεγάρου και κατοικία του Πάπα (δυστυχώς δεν έκλεισα ραντεβού μαζί του και δεν τον είδα…). Πολύ ωραία ξενάγηση από έναν έμπειρο ξεναγό (όχι αυτόν του γκρουπ μας, αλλιώς δε νομίζω να μάθαινα τίποτα). Η μέρα όλη σχεδόν «φαγώθηκε» εκεί, οπότε τέλος και της δεύτερης μέρας.
Η τρίτη μέρα ήταν αφιερωμένη στο τίποτα… Και εννοώ ότι ο ξεναγός ήταν εξαφανισμένος για όλη τη μέρα, αφήνοντας μας μόνους να χαρούμε την πόλη. Περπατώντας αρκετά χιλιόμετρα με τα πόδια, γύρισα αρκετά την πόλη και κατάφερα να δω κάποια σημαντικά αξιοθέατα όπως το Κολοσσαίο, την Αρχαία Αγορά, το Πάνθεον και πλατείες όπως την Πιάτσα Ντι Σπάνια και την Πιάτσα Ναβόνα. Στο Κολοσσαίο δεν μπήκα μέσα, και δεν άξιζε να μπεις απ ότι έλεγαν και οι ντόπιοι. Περπάτησα αρκετά παράλληλα με το ποταμό της πόλης, τον Τάμεση. Βρώμικος βέβαια, αλλά αξίζει να περπατήσεις δίπλα του με καλό καιρό γιατί γύρω του είχε μεγάλα πεζοδρόμιο (όπως σε πολλές πόλεις της Ευρώπης), αρκετά δέντρα και υπέροχα μέρη γύρω για να δεις και έτσι έκαναν ευχάριστη τη διαδρομή.
Η τέταρτη μέρα ήταν στη Φλωρεντία. Μια υπέροχη μικρή πόλη, που πραγματικά με το που έφτασα, νόμιζα ότι ήμουν και εγώ στην εποχή της Αναγέννησης. Πάλι καλά που δεν άρχιζα να ζωγραφίζω, γιατί δεν είναι και το φόρτε μου η ζωγραφική. Έχει αρκετά σημαντικά αξιοθέατα η Φλωρεντία, όπως ο καθεδρικός ναός Ντουόμο, η "Σάντα Μαρία Νοβέλα" και πολύ ακόμα υπέροχοι ναοί. Εμένα με ενθουσίασε η Ponte Vecchio, μία από της 6 γέφυρες της πόλης και η παλαιότερη. Γενικότερα μου άρεσε πολύ η Φλωρεντία. Εκεί δοκίμασα για πρώτη φορά και την ιταλική πίτσα. Θα αναφέρω παρακάτω όμως για τα φαγητά.
Η Πέμπτη μέρα ήταν πάλι ελεύθερη για την πόλη, για λίγο όμως γιατί το μεσημέρι πετούσαμε για πίσω. Ίσα – ίσα λίγο γυρίσαμε την αγορά, την πόλη και επιστρέψαμε στην πατρίδα.
Για τα φαγητά έχω να πω ότι τα ζυμαρικά είναι απίστευτα ωραία (αν και δεν έφαγα πολύ) και η μία και μοναδική πίτσα που έφαγα στη Φλωρεντία ήταν άθλια, γιατί μου φάνηκε σαν να έτρωγα ένα μεγάλο στρόγγυλο τσιγαρόχαρτο με πεταμένα εδώ και εκεί τα υλικά. Βέβαια μια δοκιμή αρκεί, σε κάποιους μπορεί να αρέσει. Επίσης για τα μεταφορικά μέσα, εγώ δε χρησιμοποίησα μετρό (προτιμούσα να περπατώ), αλλά υπήρχε, όπως και αρκετά λεωφορεία. Τέλος, η τιμές στα προϊόντα είναι τσιμπημένες, όπως σε κάθε ευρωπαϊκή πρωτεύουσα.
Γενικά η εκδρομή μου άφησε γλυκόπικρες αναμνήσεις. Πιστεύω ότι άμα ήταν καλύτερη η ξενάγηση, θα την θεωρούσα μια από τις καλύτερες εκδρομές μου. Αλλά δυστυχώς δεν είναι. Αλλά για πρώτη μου εκδρομή στο εξωτερικό, ήταν νομίζω μια αρκετά καλή εμπειρία και στην πορεία ακολούθησαν ακόμα καλύτερες.
