Μιας και δεν το κόβω να πηγαίνω σύντομα, είπα να γράψω για ένα από τα αγαπημένα μου ταξίδια (για να μη πω ΤΟ αγαπημένο). Και δε θα μπορούσε μια πόλη όπως το Παρίσι (Paris) να μην είναι ένα από τις καλύτερες πόλεις που μπορείς να επισκεφτείς.
Το συγκεκριμένο ταξίδι έχει 1,5 χρόνο περίπου που το έκανα. Και νομίζω ότι είχα αργήσει πολύ! Αρχικώς να γράψω ότι είχα επισκεφτεί και άλλες πόλεις της Ευρώπης οι οποίες με είχαν ενθουσιάσει αρκετά. Κατά βάθος, όμως, ήξερα ότι το Παρίσι θα μου άρεζε περισσότερο. Και τελικά επιβεβαιώθηκα!
Η εκδρομή έγινε με δύο πολύ καλούς μου φίλους, τον Α. και την Δ., λίγο πριν με καλέσει η μαμά πατρίδα. Είπα κι εγώ να το γιορτάσω μια βδομάδα στη Γαλλία με σαμπάνιες και προφιτερόλ πριν «πήξω» στις σκοπιές και στις φακές (όσοι πέρασαν στρατιωτικό γνωρίζουν). Τα αεροπορικά τα κλείσαμε Ιούλιο και το ξενοδοχείο 2-3 βδομάδες πριν το ταξίδι μέσω ενός ταξιδιωτικού πρακτορείου. Φτάνουμε με το καλό πρωί στο αεροδρόμιο Σαρλ Ντε Γκολ (Charles de Gaulle) και έχουμε την πρώτη μας γνωριμία με τη πόλη του Παρισιού.
Καταρχάς πρέπει να σημειώσω ότι αν θέλετε ένα φθηνό ξενοδοχείο στο κέντρο του Παρισιού, αυτό θα είναι το πολύ 3 αστέρων. Αν θέλετε κάτι πολύ καλό να ξέρετε ότι θα δώσατε αρκετά χρήματα για κάθε βραδιά. Εμείς κλείσαμε ένα τριών αστέρων κοντά στο Trocadero και στον πύργο του Άιφελ. Αλλά η ποιότητα φυσικά δεν είναι ενός ξενοδοχείου τριών αστέρων της Ελλάδας. Εφόσον, όμως, θα το χρειαστείτε για έναν ύπνο, τότε νομίζω ότι σας αρκεί ένα ίδιου τύπου ξενοδοχείο.
Το να φτάσουμε μέχρι το ξενοδοχείο είχε και το χαβαλέ του. Πρώτα να πούμε ότι το δίκτυο του μετρό και των τρένων είναι αρκετά μεγάλο. Μην ξεχνάμε ότι το μετρό της πόλης είναι ένα από τα παλαιότερα της Ευρώπης. Βέβαια το να χαθείς δε νομίζω ότι είναι εύκολο. Αν ξέρεις λίγα ψωρογαλλικά, μια χαρά τα καταφέρνεις. Επίσης, πρέπει να πω ότι πλέον οι Γάλλοι μιλούν την αγγλική! Να φανταστείτε ότι όταν ρωτούσαμε για πληροφορίες, οι περισσότεροι ρωτούσαν αν ξέρουμε να μιλάμε αγγλικά! Τελικά ο Σαρκοζί έφερε άλλο αέρα στους πολίτες του Παρισιού! Ας μη ξεφύγω από το θέμα όμως. Σε μια στάση, λοιπόν, που μας βοηθούσε μια κυρία, κάποια στιγμή τρέχει αυτή για να προλάβουμε το τρένο. Έλα μου όμως που εγώ (όπως πάντα) είχα την πιο μεγάλη βαλίτσα, και να έχω μείνει πίσω. Να μπαίνουν αυτοί στο βαγόνι, και εμένα να κλείνει η πόρτα στα μούτρα μου. Και να φωνάζει η Γαλλίδα «Ton ami, ton ami» (ο φίλος σας, ο φίλος σας!) και διάφορα άλλα που άκουσαν τα παιδιά. Φυσικά δεν υπήρχε κανένα απολύτως πρόβλημα (είχα ήδη επισκεφτεί στο παρελθόν το μετρό του Λονδίνου, οπότε κάτι ήξερα).
Πανοραμική και του Πύργου του Άιφελ
Φτάσαμε κάποια ώρα μετά στην περιοχή που βρισκόταν το ξενοδοχείο. Όπως, λοιπόν προανέφερα, εμείς ήμασταν κοντά στο Τροκαντερό, το οποίο είναι ακριβώς πάνω από τον πύργο του Άιφελ και τον Σηκουάνα. Εκεί υπάρχει η γνωστή πλατεία με το ίδιο ακριβώς όνομα, υπέροχοι κήποι και κάποια κτίρια τα οποία τα χρησιμοποιούν για μουσεία. Επίσης υπάρχει εκεί και το Ενυδρείο της πόλης. Από εκεί, στο βάθος βλέπεις από μακριά τον πύργο του Άιφελ. Όταν τον πρωτοαντίκρισα πραγματικά ένιωσα ένα ρίγος. Πίστευα ότι δεν ήμουν εκεί! Και περπατώντας, όταν περάσαμε και το Σηκουάνα και σταθήκαμε από κάτω του, ακόμα δεν πίστευα ότι βρισκόμουν εκεί! Συνεχίσαμε τη πρώτη μας βόλτα στο Παρίσι περπατώντας στη συνέχεια στους κήπους πίσω από τον Πύργο και κατευθυνθήκαμε στο δεύτερο σήμα κατατεθέν της πόλης, την Αψίδα του Θριάμβου (Arc de Triomphe) στην Σαμπ Ελιζέ (Champs-Elysees), τον πιο πολυσύχναστο δρόμο του Παρισιού. Αφού ανεβήκαμε στην Αψίδα και είδαμε πανοραμικά την πόλη, επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο.
Η αψίδα του Θριάμβου
Το επόμενο πρωινό βρεθήκαμε στην πλατεία της Βαστίλης. Όχι κάτι το ιδιαίτερο, μιας και το μόνο σημαντικό που έχετε να δείτε εκεί είναι η Όπερα της Βαστίλης. Ποδαράτοι ξεκινήσαμε για τα πρώτα μουσεία που θα επισκεφτόμασταν. Πρώτο ήταν το μουσείο του Πικάσο το οποίος δυστυχώς ήταν κλειστό για συντήρηση. Συνεχίζοντας το περπάτημα στα σοκάκια του Παρισιού, φτάσαμε στο κέντρο Ζορζ Πομπιντού (Centre Georges Pombidou), στο οποίο βρίσκονται η βιβλιοθήκη και το μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (το μεγαλύτερο στην Ευρώπη). Αξίζει να πάτε, έστω και για να δείτε το κτίριο που στεγάζονται τα παραπάνω. Στην συνέχεια πήγαμε στην Παναγιά των Παρισίων. Ένας μεγαλόπρεπος ναός και εξαιρετικά φημισμένος σε όλους. Υπάρχει η δυνατότητα να ανέβετε και πάνω στην οροφή στην οποία θα δείτε την καμπάνα του ναού και τις διακοσμητικές χίμαιρες. Τον Κουασιμόδο δεν το είδαμε όμως, και με στεναχώρησε… Από την Παναγία των Παρισιών βρεθήκαμε στο σύγχρονο κτίριο του Μοντ Παρνάς (Tour Montparnasse). 231 μέτρα και 59 όροφοι. Μάλιστα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα το ασανσέρ μας ανέβασε στην ταράτσα.
Η Παναγία των Παρισίων
Η επόμενη μέρα ήταν αφιερωμένη στην Μονμάρτη (Monmartre) και την καθολική εκκλησία Σακρ Κερ (Sacré Cœur). Η εκκλησία είναι επίσης αρκετά εντυπωσιακή όπως και η Παναγία των Παρισίων. Και φυσικά με αρκετούς τουρίστες να την επισκέπτονται. Η εκκλησία βρίσκεται στην Μονμάρτη, περιοχή της Γαλλίας που βρίσκεται σε ύψωμα 130 μέτρων. Δεν νοείται να μη περπατήσετε και πιείτε το καφεδάκι σας! Και για αυτούς που θέλουν μια προσωπογραφία, εκεί θα βρείτε αρκετούς καλλιτέχνες που είναι έτοιμοι να γίνεται η μούσα τους! Εμείς πάντως βρήκαμε εκεί και την αρχόντισσα των χαλιών Δέσποινα Μοιραράκη με τον πρόσφατα παντρεμένο άντρα της. Κατηφορίσαμε αφού κάναμε και τα μίνι ψώνια μας, και φτάσαμε στην παλαιά όπερα της πόλης και στην εκκλησία La Madeleine. Για το τέλος της βραδιάς κάναμε την κρουαζιέρα στο Σηκουάνα. Προσοχή όμως, γιατί τελικά είναι καλύτερα να την κάνετε απόγευμα αν πάτε την περίοδο που πήγαμε εμείς. Έχει αρκετό κρύο!
Η Σακρ-Κερ στην περιοχή της Μονμάρτης
Και φτάνουμε στη μέρα της Disneyland! Η χαρά του παιδιού, αλλά και των μεγάλων που θα νιώσουν παιδιά! Αν είστε και φαν της Disney, ακόμα καλύτερα! Στη Eurodisney φτάνεις εύκολα με το μετρό που έχει ακριβώς στάση έξω από τα εκδοτήρια. Καλό είναι να πάτε από το άνοιγμα ώστε να προλάβετε να τα γυρίσετε όλα! Και μπορείτε, γιατί εμείς το κάναμε (τουλάχιστον σχεδόν όλα που άρμοζαν στην ηλικία μας). Σημαντικό είναι να ξέρετε ότι υπάρχουν δύο πάρκα. Ένα το Disneyland Park, το οποίο σχετίζεται με όλους τους ήρωες της Disney και τα παραμύθια της, και το Walt Disney Studios Park, στο οποίο είναι τα στούντιο της Disney, και είναι πιο πολύ αφιερωμένο στις παραγωγές που έχει κάνει η εταιρεία και σε ταινίες της. Καλό είναι να πάτε και στα δύο, και ειδικά αν είστε μεγάλοι σε ηλικία να πάτε στο δεύτερο που πολύ δε γνωρίζουν και την ύπαρξή του! Εξερευνήστε τα όλα, και εγώ εδώ θα σημειώσω πια «παιχνίδια» δε θα χάσετε με τίποτα: Από το Disneyland Park τα: Big Thunder Mountain, Indiana Jones et le Temple du Péril, Space Mountain: Mission 2, Pirates of the Caribbean και από το Walt Disney Studios Park τα: The Twilight Zone Tower of Terror, Armageddon – Les Effets Speciaux, Rock 'n' Roller Coaster Avec Aerosmith, CineMagique. Φυσικά ο καθένας κάνει το πρόγραμμα όπως του ταιριάζει. Τέλος να πω ότι υπάρχουν και τα Fast Pass. Αυτά είναι εισιτήρια για να μπείτε συγκεκριμένες ώρες από την «πίσω πόρτα» σε αυτά που έχουν τον περισσότερο κόσμο. Οπότε βγάζετε το Fast Pass στο έκθεμα που θέλετε να πάτε, κάνετε καμιά γύρα σε κάτι λιγότερο αξιόλογο ή τρώτε κάτι και μετά από κανένα μισάωρο με ώρα το επισκέπτεστε πάτε και μπαίνετε άνετοι και ωραίοι. Πραγματικά λύνει πολύ το πρόβλημα με τις ουρές (μπορεί να περιμένετε και 1,5 ώρα στην κανονική ουρά)! Αφού, λοιπόν, μείναμε μέχρι το κλείσιμο, και όντας πτώματα από την κούραση επιστρέψαμε πίσω.
Η πολύχρωμη Disneyland!
Πας στο Παρίσι, δε θα πάς και στο παλάτι των Βερσαλλιών; Και φυσικά θα πάς. Εκεί φάγαμε την επόμενη μισή και μέρα μας. Εξαιρετικοί οι κήποι, οι οποίοι χρειάζονται αρκετή ώρα για να τους γυρίσεις (υπάρχουν και μίνι τρενάκια για να κάνεις tour). Να πω την αλήθεια μέσα στο παλάτι δε μπήκα. Γενικά δε με πολυενδιαφέρει ο πλούτος των παλαιών βασιλιάδων, με τα χρυσά μαχαιροπήρουνα και τα πορσελάνινα πιάτα. Αφήστε κιόλας που είχα ήδη πάει σε άλλα παλάτια, άλλων χωρών και μου ήταν αρκετά!. Το παλάτι των Βερσαλλιών είναι και αυτό εκτός του κέντρου του Παρισιού όπως και η Disneyland, οπότε καλό είναι να πάτε νωρίς για να μη φάτε όλη τη μέρα σας. Εμείς το απόγευμα πήγαμε στο Les Invalides, το οποίο είναι κτιριακό συγκρότημα στο οποίο υπάρχει το μουσείο στρατού (πήγαμε και σε αυτό…), η εκκλησία Saint-Louis-des-Invalides και υπάρχουν σαρκοφάγοι γνωστών Γάλλων με τον πιο γνωστό τάφο αυτό του Ναπολέοντα. Κάναμε μια βόλτα και προς Λούβρο, ο οποίος ήταν ήδη κλειστός, και καταλήξαμε στον Πύργο του Άιφελ ξανά, αλλά αυτή τη φορά ανεβήκαμε και στην κορυφή. Καλό είναι να πάτε βράδυ, γιατί έχει λιγότερο κόσμο στην ουρά. Δε θα γράψω περισσότερα, και μόνο που θα ανεβείτε θα ενθουσιαστείτε!
Το παλάτι των Βερσαλιών και δείγμα από τους κήπους
Πρωί - πρώι την επόμενη μέρα πήγαμε στο μουσείο του Λούβρου. Περάσαμε και από την πλατεία Κονκορντ (Place de la Concorde) στην οποία βρίσκεται από πάνω η εκκλησία Madeleine (που αναφέραμε παραπάνω), αλλά και ο γνωστός οβελίσκος του Λούξορ (Obelisk of Luxor), όπως επίσης και δύο πανέμορφα συντριβάνια. Για τον Λούβρο τι να γράψεις. Θα δείτε πολλά και διάφορα, χρόνο να έχετε μόνο. Αν δε θέλετε να ξοδέψετε πολύ ώρα, πάτε κατευθείαν στα ελληνικά εκθέματα για να δείτε την Νίκη της Σαμοθράκης και την Αφροδίτη της Μήλου. Γινόταν όπως ήταν φυσικό μεγάλος πανικός γύρω τους. Και επίσης, δείτε και την γνωστή σε όλους μας Μόνα Λίζα του Λεονάρντο Ντα Βίντσι. Από τα 50 μέτρα όμως θα τη δείτε γιατί είναι περιτριγυρισμένη με κάγκελα, και μάλιστα θα ανακαλύψετε ότι είναι αρκετά μικρός απ’ ότι φαντάζεστε ο πίνακας. Στη συνέχεια πήγαμε στο πάρκο του Λουξεμβούργου, ο οποίος ήταν γεμάτος από κόσμος, μικρούς και μεγάλους. Λίγο παραπάνω βρίσκεται το Πάνθεον (Pantheon), που ενώ ήταν να λειτουργήσει ως εκκλησία τελικά το μετέτρεψαν σε μαυσωλείο. Το βραδάκι πήγαμε στη σύγχρονη μεριά της πόλης, το La Defense. Εκεί βρίσκεται η επιχειρηματική περιοχή, και υπάρχουν αρκετοί ουρανοξύστες. Επίσης, δημιούργησαν και μία σύγχρονη αψίδα, την Grande Arche. Σαν εμφάνιση θα νομίζετε ότι είναι ένας κύβος με μια μεγάλη τρύπα στη μέση. Αξίζει όμως να πάτε σε αυτή τη μεριά της πόλης, για να δείτε και την σύγχρονη πλευρά του Παρισιού.
Το μουσείο του Λούβρου και η πυραμίδα του!
Την τελευταία μέρα την αφιερώσαμε σε λίγα ψώνια ακόμα και στις τελευταίες βόλτες μας στο κέντρο της πόλης. Επισκεφτήκαμε όμως και το μουσείο Ορσέ (Musée d'Orsay), στο οποίο βρίσκεται η καλύτερη πινακοθήκη που έχω βρεθεί έως σήμερα. Θα βρείτε πληθώρα από έργα πολλών καλλιτεχνών (όπως Monet, Manet, Degas, Renoir, Cezanne, Sisley, Gauguin, Van Gogh) . Αλλά θα εντυπωσιαστείτε και από το ίδιο το κτίριο, το οποίο αρχιτεκτονικά είναι πανέμορφο. Παλαιότερα ήταν ο κεντρικός σταθμός των τραίνων του Παρισιού. Και κάπου εδώ τελειώνει η περιγραφή του τι είδα και γύρισα στο Παρίσι.
Εσωτερικά του λατρεμένου μουσείου Ορσέ!
Όπως θα έχετε καταλάβει το Παρίσι το λάτρεψα. Ενώ είχα ήδη ταξιδέψει και σε άλλες μεγάλες πόλεις της Ευρώπης, το Παρίσι το έβαλα στην κορυφή των αγαπημένων προορισμών μου. Μια πόλη που παντού είναι σαν ζωγραφιά. Και καλό είναι να την περπατήσετε για να την χαρείτε. Το Παρίσι είναι μια πραγματικά πόλη του Φωτός, αλλά όχι λόγω του φωτός από τις λάμπες. Αλλά από το φως που πηγάζει από την ομορφιά της ίδιας την πόλης.
Υ.Γ. Να τονίσω κάτι το σημαντικό. Όσοι είσαστε έως 24 ετών μπορείτε να μπείτε σε αρκετά αξιοθέατα τσάμπα! Για εμάς που βρισκόμαστε (ακόμα) στην Ευρωπαϊκή Ένωση δίνεται η δυνατότητα να δείτε σημαντικά μουσεία και αξιοθέατα χωρίς να ξοδέψετε Ευρώ!. Εμείς μπήκαμε στην Αψίδα του Θριάμβου, στο Πάνθεον, στην οροφή της Παναγιάς των Παρισίων, στο Λούβρο και στο Μουσείο Ορσέ. Αρκεί μόνο να τους δείξετε την ταυτότητα ή το διαβατήριο σας. Επίσης, αν είστε φοιτητές και έχετε την κάρτα Isic, να την δείξετε οπωσδήποτε στην Eurodisney, γιατί θα πληρώσετε από 60, μόλις 40 ευρώ και για τα δύο πάρκα! Καλή διασκέδαση ;-) !
Υ.Γ. 2 Από φαγητά μη περιμένετε κάτι το ιδιαίτερο. Σαν την ελληνική κουζίνα τίποτε. Οπότε προτιμήστε κανένα fast food, καμιά πιτσαρία ή ψωνίστε από τα μάρκετ! Και καλό σας ταξίδι :-) !
Υ.Γ. 2 Από φαγητά μη περιμένετε κάτι το ιδιαίτερο. Σαν την ελληνική κουζίνα τίποτε. Οπότε προτιμήστε κανένα fast food, καμιά πιτσαρία ή ψωνίστε από τα μάρκετ! Και καλό σας ταξίδι :-) !
