Αυτή τη φορά θα γράψω για ένα πιο πρόσφατο ταξίδι μου. Πολύ πρόσφατο μιας και γύρισα την Πέμπτη που μας πέρασε από Γερμανία. Και συγκεκριμένα από την πόλη του Βερολίνου, πρωτεύουσα της χώρας. Ένα ταξίδι που δεν ήταν αρχικώς προγραμματισμένο, αλλά λόγω ενός πολύ καλού μου φίλου και φίλης που δουλεύουν εκεί, είπαμε να τους επισκεφτούμε και να δράξουμε την ευκαιρία να δούμε και την πόλη.
Αρχικά να πω ότι δε βρισκόμασταν μέσα στη πόλη του Βερολίνου, αλλά σε μια κωμόπολη λίγα χιλιόμετρα εκτός. Φυσικά οι Γερμανοί δεν έχουν πρόβλημα να μετακινούνται σε τέτοιες αποστάσεις, γιατί έχουν τακτικά δρομολόγια με τα τρένα τους (εκτός βέβαια την περίοδο των αργιών – εορτών που ίσως είναι χειρότεροι και από τους Έλληνες). Εμείς το κέντρο μας ήταν το Εμπερσβάλντε (Eberswalde), το οποίο είναι αρκετά γραφικό, αλλά μετά τις 5 – 6 το απόγευμα αρχίζει και νεκρώνει. Δεν υπάρχει τίποτε ανοικτό (εκτός από ένα τούρκικο fast food, το οποίο γινόταν λέσχη το βράδυ), κάτι όμως που συμβαίνει σχεδόν σε όλες τις ευρωπαϊκές πόλεις και πρωτεύουσες.
Το ρολόι του κόσμου
Αφού ξεκουραστήκαμε στο σπίτι του φίλου την επόμενη μέρα κατεβήκαμε στο Βερολίνο για μια πρώτη γνωριμία με την πόλη. Περπατήσαμε αρκετά ξεκινώντας πρώτα από την ΑλεξάντερΠλατς (Alexanderplatz) , η οποία είναι η πλατεία που θα δεις τον περισσότερο κόσμο, τα μεγαλύτερα πολυκαταστήματα και αρκετά μαγαζάκια για φαγητό και μικρά ψώνια. Στην πλατεία βρίσκεται το ρολόι του κόσμου, όπου θα δεις την ώρα για οποιοδήποτε μέρος της γης και φυσικά θα έχεις θέα για τον πύργο τηλεπικοινωνιών, το μεγαλύτερο ίσως αξιοθέατο του σύγχρονου Βερολίνου. Συνεχίζοντας το περπάτημα μας, περάσαμε το Κόκκινο δημαρχείο, τον Καθεδρικό Ναό του Βερολίνου, ο οποίος είναι μεγαλοπρεπής και επιβλητικός. Από δίπλα του περνάει το ποτάμι της πόλης, ο Σπρέε (Spree). Καταλήξαμε, φυσικά, στη γνωστή πύλη του Βρανδεμβούργου και κοντά του βρεθήκαμε και στο Κοινοβούλιο, το Ράιχσταγκ (Reichstag).
Το πρωί της Παρασκευής μείναμε για λίγο αρχικώς στο Eberswalde. Την Παρασκευή την αφιερώσαμε στον ζωολογικό κήπο, ο οποίος πραγματικά χρειάζεται αρκετό χρόνο για να τον γυρίσεις. Εμείς «φάγαμε» ένα τρίωρο τουλάχιστον (μαζί με το Ενυδρείο) και πάλι ίσως να μην ήταν αρκετό. Υπάρχει πληθώρα ζώων στο ζωολογικό, από πολικές αρκούδες και πιγκουίνους μέχρι καμήλες και καγκουρό. Θεωρώ ότι εξυπακούεται ότι αν επισκεφτείς το Βερολίνο θα πας στο ζωολογικό. Για χαλαρό καφεδάκι καταλήξαμε στην πλατεία Σαβινί (Savignyplatz)και στη συνέχεια για φαγητό σε ισπανικό εστιατόριο (αν και δε μας φανηκε για καθαρόαιμο ισπανικό). Το βράδυ πήγαμε στην περιοχή Στέγκλιτς (Steglitz) στην οποία βρίσκεται ο ελληνικός ορθόδοξος ναός (Ιερός Ναός Αναλήψεως του Κυρίου), όπου και παρακολουθήσαμε την ακολουθία του Επιτάφιου. Πάρα πολύ Έλληνες της περιοχής και φαντάζομαι και αρκετοί από τουριστικά γκρουπάκια. Πάντως δε θα έλεγα ότι ένιωθες πως παρακολουθούσες Επιτάφιο. Ειδικά η περιφορά ήταν χωρίς ψαλμούς, μάλλον για να μην ενοχληθούν οι Γερμανοί, και φυσικά γίναμε ωραία θέαμα για αυτούς μιας και βγήκαν στα μπαλκόνια τους και μας φωτογράφιζαν!
Ο Καθεδρικός Ναός από αριστέρά και δεξιά ο Πύργος Τηλεπικοινωνιών
Το Σάββατο αφιερώσαμε το πρωινό μας για καφέ στο Eberswalde και μετά κατευθυνθήκαμε στο Βερολίνο και συγκεκριμένα στην Schoenhauser Allee, οπού υπάρχουν αρκετά μαγαζιά για ψώνια αλλά και πολύ ωραίες καφετέριες. Μετά πήγαμε στην γνωστή πλατεία Ποτσντάμερ (PotsdamerPlatz), στην οποία βρίσκεται και το Sony Center, σύγχρονος χώρος με πολλά μαγαζάκια για φαγητό, καφέ και ποτό. Αφού ήπιαμε το ποτό μας στη συνέχεια καταλήξαμε στο Στέγκλιτς για την Ανάσταση. Πολύς κόσμος, περισσότερος από τον Επιτάφιο. Αφού ανάψαμε τις λαμπάδες, σπάσαμε τα αυγά, γυρίσαμε στο σπίτι.
Την Κυριακή είχαν σειρά τα μουσεία. Το Βερολίνο γενικά έχει πάρα πολλά μουσεία να γυρίσεις. Και διαφόρων ειδών. Δυστυχώς δεν μπορέσαμε να δούμε και πάρα πολλά εκείνη τη μέρα. Συγκεκριμένα καταφέραμε να πάμε στο Μουσείο Περγάμου, στο Αιγυπτιακό Μουσείο (Ägyptisches Museum und Papyrussammlung) και στην Παλαιά Εθνική Πινακοθήκη (Alte Nationalgalerie). Το Μουσείο της Περγάμου είναι αρκετά μεγάλο και έχει πολλά και ενδιαφέροντα να δεις. Τα βασικά είναι ο ναός της Περγάμου, η 8η πύλη της Βαβυλώνας και η εντυπωσιακή πύλη της αγοράς της Μιλήτου. Μέσα στο μουσείο υπάρχει και κομμάτι αφιερωμένο στην Ισλαμική τέχνη. Στο Αιγυπτιακό μουσείο θα δεις αρκετά εκθέματα με βασικό ατού την προτομή της Βασίλισσας Νιφερτίτης. Τέλος, στη Πινακοθήκη θα βαρεθείτε να βλέπετε έργα Γερμανών ζωγράφων, αλλά υπήρχε κομμάτι αφιερωμένο σε ξένους ζωγράφους, οπότε θα δείτε και λίγα έργα των Μονέ, Μανέ, Βαν Γκονγκ, Σεζάν, Πιζαρό. Τα παραπάνω μουσεία βρίσκονται στην ίδια περιοχή και συγκεκριμένα σε ένα νησάκι μέσα στον ποταμό Σπρέε. Το βραδάκι πήγαμε στο Μπερνάου (Bernau), περιοχή επίσης εκτός Βερολίνου, σε ελληνική ταβέρνα για να γιορτάσουμε το ελληνικό Πάσχα ;-) ! Τεράστιες μερίδες, εξυπηρετικότατο προσωπικό και πολύ ζεστή ατμόσφαιρα. Παρότι ήμασταν σε εκτός Βερολίνου περιοχή, ο κόσμος ήταν αρκετός και πραγματικά είδα ότι προτιμούν την ελληνική κουζίνα οι Γερμανοί. Με εύθυμη διάθεση, καταλήξαμε στο κρεβάτι αργά τη νύχτα.
Πύλη Βρανδενβούργου
Η Δευτέρα ήταν πιο χαλαρή. Αρχικώς πήγαμε στο μουσείο Φυσικής Ιστορίας (Museum für Naturkunde) το οποίο είχε πάρα πολλά εκθέματα. Μάλιστα προς το τέλος του μουσείου μπορούσες να δεις και τα εργαστήρια στα οποία δημιούργησαν τα εκθέματα. Στη συνέχεια, πήγαμε για βόλτα στο θερινό ανάκτορο του Σαρλότενμπουργκ (Charlottenburg). Η αλήθεια είναι ότι δε μπήκαμε στο ανάκτορο μέσα, αλλά επισκεφτήκαμε τους εκπληκτικούς κήπους από πίσω του. Το απόγευμα, φάγαμε και το ασιατικό μας και με την κούραση όλων των προηγούμενων ημερών να κάνει την εμφάνισή της, φτάσαμε και πάλι στο σπίτι.
Το ανάκτορο του Σαρλότενμπουργκ
Την Τρίτη την αφιερώσαμε στις αγορές. Όπως ανέφερα και παραπάνω, στην Αλεξάντερ Πλατς θα βρείτε τα μεγαλύτερα εμπορικά στα οποία υπάρχει πληθώρα καταστημάτων όλων των ειδών και με αρκετές προσφορές. Εκείνη τη μέρα μας πέτυχε και μια ωραιότατη καταιγίδα, αλλά πάλι καλά διήρκησε μόλις 10 λεπτά. Ο ήλιος ξεπρόβαλλε πάλι και οπότε συνεχίσαμε τη βόλτα μας. Εκείνη τη μέρα φάγαμε αραβική κουζίνα, και άρχισα να νιώθω γευσιγνώστης!
Από το εσωτερικό του Sony Center
Την τελευταία μέρα πριν φύγουμε γυρίσαμε το Εμπερσβάλντε. Πήγαμε και στις δικές του αγορές, ήπιαμε τον καφέ μας, και το βράδυ καταλήξαμε στο εκεί ελληνικό εστιατόριο (με τεράστιες μερίδες επίσης) και έτσι το πρωί της Πέμπτης πήγαμε στο αεροδρόμιο ώστε να πάρουμε την πτήση της επιστροφής.
Το Βερολίνο είναι εξαιρετικό για να το γυρίσεις. Ειδικά αν έχεις πάρα πολύ καλή παρέα. Θα μου πεις, οπουδήποτε κι αν πας με καλή παρέα θα περάσεις πολύ ωραία. Σίγουρα. Αλλά ο συνδυασμός μιας ωραίας πόλης με μια καλή παρέα βγάζει ένα φανταστικό αποτέλεσμα. Λόγω του φίλου μου, λογικά θα ξαναβρεθώ στο Βερολίνο για να δω ότι άφησα. Μέχρι τότε, ας μείνω με τις αναμνήσεις μου.
