Eurovision και Ελλάδα (Part 2)

     Και η συνέχεια του αφιερώματος για την Ελλάδα στη Eurovision. Εδώ έχουμε τις εκπροσωπήσεις μας από το 1994 έως σήμερα, 2011. Enjoy!

(1994) Κώστας Μπίγαλης – Το τρεχαντήρι

Πόντοι: 44                                                              Θέση: 14^η στις 25

     Εκείνη την εποχή είχε μεγάλο σουξέ ο Κώστας Μπίγαλης. Ακόμα ηχεί στα αυτιά μου το τραγούδι του «Μικρή μου μέλισσα»… Πραγματικά, άλλες εποχές. Στη Eurovision στέλνουμε ένα τρεχαντήρι με καπετάνιο τον Μπίγαλη. Στίχος όπως Ντίρι ντίρι ντίρι, ντίρι ντίρι ντίρι, ντί φαίνεται ότι ζάλισε την Ευρώπη, οπότε μας έστειλε κατευθείαν στην 14^η θέση. Bonus: Συγκυβερνήτες στο ταξίδι με το τρεχαντήρι ήταν η Βικτώρια Χαλκίτη και η Χριστίνα Αναγνωστοπούλου!

(1995) Ελίνα Κωνσταντοπούλου – Ποια προσευχή

Πόντοι 68                                                               Θέση: 12^η στις 23

       Στίχος με μεγάλο νόημα το 1995! Μια από τις καλύτερες συμμετοχές μας στο διαγωνισμό. Την Ελίνα Κωνσταντοπούλου μπορεί όλοι να τη θυμούνται για το γνωστό άσμα «Όταν το τηλέφωνο χτυπήσει», αλλά νομίζω ότι η εμφάνιση της στο διαγωνισμό άξιζε μεγαλύτερη προσοχή και από εμάς και από τους Ευρωπαίους. Δυστυχώς, δε καταφέρνουμε να μπούμε στη δεκάδα, αλλά θέλω να πιστεύω ότι κάναμε ιδιαίτερη αίσθηση. Bonus: Στα φωνητικά βρίσκουμε την μικρή τότε Μαριάντα Πιερίδη!

(1996) Μαριάννα Ευστρατίου – Εμείς φοράμε το χειμώνα ανοιξιάτικα

Πόντοι: 36                                                              Θέση: 14^η στις 23

      Η Μαριάννα Ευστρατίου μετά το 1989, ξαναεπανέρχεται στο διαγωνισμό το 1996 για να δείξει στους ξένους πόσο αλλοπρόσαλλοι είμαστε ως λαός. Γιατί εμείς φοράμε το χειμώνα ανοιξιάτικα και τα δύσκολα τα λύνουμε νυχτιάτικα όπως λεν οι στίχοι του τραγουδιού. Φορώντας άσπρα, η Μαριάννα κάνει τη προσπάθεια της, αλλά καταλαμβάνει μόλις της 14^η θέση. Επίσης να σημειώσουμε ότι εμφανίζεται και ο Κώστας Μπίγαλης, αλλά ως συνθέτης του τραγουδιού αυτή τη φορά. Το τραγούδι ήταν γραμμένο σε 7/8 (καλαματιανός ρυθμός).

(1997) Μαριάννα Ζορμπά – Χόρεψε

Πόντοι 39                                                               Θέση 12^η στις 25

      Κι άλλη Μαριάννα στο διαγωνισμό με επιστροφή σε κάτι πιο ανατολίτικο σε ρυθμό αυτή τη φορά. Και θέλουμε πολύ να χορέψουν σε αυτό τον ρυθμό όλοι όσοι μας παρακολουθούν από τη τηλεόραση και μας ακούν από το ραδιόφωνο. Τελικώς, μας χορεύουν στο ταψί και μας πλασάρουν στην 12^η θέση. Τους κουράσαμε φαίνεται και από τις πολλές Μαριάννες …

(1998) Θάλασσα – Μια κρυφή ευαισθησία

Πόντοι: 12                                                              Θέση 20^η στις 25

     Η μαύρη χρονιά της Ελλάδας στη Eurovision. Η Ελλάδα καταλαμβάνει τη χειρότερη θέση από όλα τα χρόνια που συμμετέχει στο διαγωνισμό (μέχρι και σήμερα ακόμα). Το συγκρότημα Θάλασσα τα κάνει θάλασσα και το ροκ κομμάτι τους δεν κατορθώνει να φτάσει ψηλά. Οι 12 πόντοι που πήραμε φυσικά είναι όλοι από την Κύπρο. Και αυτή πολλά μας έδωσε! Να σημειωθεί ότι από εκείνη τη χρονιά τα αποτελέσματα προέρχονταν μόνο από το κοινό τα οποία προέρχονταν μέσα από τηλεψηφοφορία. Υ.Γ. Εκείνη τη χρονιά υποψήφια στον ελληνικό τελικό ήταν η Ηρώ με το τραγούδι «Τίποτα» και βγήκε δεύτερη με μόλις 50 ψήφους λιγότερους!

(2001) Antique – I Would Die For You

Πόντοι 147                                                             Θέση: 3^η στις 23

     Το 1999 αποκλειστήκαμε από το θεσμό λόγω της 20^ης θέσης του 1998. Το 2000 ο λόγος που δε πήγαμε ήταν οικονομικός (και καλά…!). Οπότε το 2001 επιστρέφουμε δυναμικά με ένα συγκροτηματάκι ομογενών από τη Σουηδία. Το όνομα του Antique και μέλη του η Έλενα Παπαρίζου και ο Νίκος Παναγιωτίδης. Για πρώτη φορά στέλνουμε ελληνοαγγλικό στίχο (κάτι που προκάλεσε αντιδράσεις) και για πρώτη φορά μετά από χρόνια θεωρούμαστε ένα από τα φαβορί για τη νίκη. Στην πηγή φτάσαμε, νερό δεν ήπιαμε, αλλά μπαίνουμε για πρώτη φορά μέσα στη χρυσή τριάδα. Χαρές και πανηγύρια για την Ελλάδα που από εκείνη τη χρονιά αρχίζει να ασχολείται πιο ένθερμα (ίσως και παραπάνω απ’ ότι πρέπει) με τη Eurovision.

(2002) Μιχάλης Ρακιτζής – S.A.G.A.P.O.

Πόντοι: 27                                                              Θέση: 17^η στις 24

     Μετά τη 3^η θέση της προηγούμενης χρονιάς και την αναπάντεχη δημοσιότητα για τους Antique, ο ελληνικός τελικός φαντάζει πλέον για τους Έλληνες καλλιτέχνες ένας τρόπος για να γίνουν διάσημοι στη χώρα, αλλά γιατί όχι και στην Ευρώπη. Καλλιτέχνες περασμένης δεκαετίας, όπως ο Μιχάλης Ρακιτζής, ο Κώστας Μπίγαλης, η Κατερίνα Τοπάζη και η Ελίνα Κωνσταντοπούλου, νέοι καλλιτέχνες εκείνης της δεκαετίας, όπως η Πέγκυ Ζήνα και η Μαρία Λουίζα Βασιλοπούλου δίνουν μάχη για το εισιτήριο που θα τους στείλει στο Ταλίν της Εσθονίας. Νικητής ο Μιχάλης Ρακιτζής και το σύνθημά του «S.A.G.A.P.O». Αντιδράσεις πολλές (δεν ξεχνώ παράθυρα στον Χατζηνικολάου με σχεδόν όλους από τους προαναφερθέντες) και τον Μιχάλη Ρακιτζή να πηγαίνει με σιγουριά για την 1^η θέση. Η εμφάνιση μας άκρως απογοητευτική. Φωνητικά άσχημα, σκηνική εμφάνιση μηδαμινή (οι στολές των MAT ήταν όλα τα λεφτά) και όπως ήταν λογικό δεν ενθουσιάζει καθόλου την Ευρώπη. 17^η θέση και επιστροφή στην ελληνική πραγματικότητα.

(2003) Μαντώ – Never Let You Go

Πόντοι: 25                                                              Θέση: 17^η στις 26

      Το φιάσκο του Ρακιτζή έρχεται να σώσει η Μαντώ τη χρονιά αυτή. Στον ελληνικό τελικό βλέπουμε πάλι γνωστά ονόματα: Γιάννης Βαρδής, Σαμπρίνα, Λάκης Παπαδόπουλος (!), Αλέξανδρος Χατζής, Μαντώ. Φυσικά, πάλι υπήρχαν αντιδράσεις μετά τον τελικό (ευτυχώς σε μικρότερο βαθμό από τη προηγούμενη χρονιά) και η Μαντώ μας εκπροσωπεί επάξια στο διαγωνισμό. Προτάσσει τα στήθη της (κυριολεκτικά όμως), και τραγουδά με την υπέροχη, πραγματικά, φωνή της. Το ρούχο στην Ελλάδα προκαλεί αντιδράσεις Γαρμπή γιατί σε όλη τη διάρκεια του τραγουδιού αναρωτιόσουν πραγματικά αν θα μείνουν τα στήθη μέσα στον σφιχτό κορσέ ρούχο ή όχι. Δυστυχώς και πάλι αυτή τη χρονιά το αποτέλεσμα ήταν κακό, δεν συγκινούμε κανέναν (τζάμπα το ρούχο τελικά….), ξανακαπαρώνουμε την 17^η θεση με τη μπαλάντα «Never Let You Go» και αρχίζουν τα πράγματα να είναι χειρότερα και της δεκαετίας του ‘90.

(2004) Σάκης Ρουβάς – Shake It

Πόντοι: 252                                                            Θέση: 3^η στις 36

     Τη χρονιά αυτή ξεκινούν οι ημιτελικοί για πρώτη φορά στη Eurovision. Οι υπεύθυνοι του διαγωνισμού βλέποντας την ανταπόκριση από τις χώρες και μη θέλοντας να αποκλείει κανέναν (κέρδη είχαν, χαζοί ήταν;), δημιουργούν έναν ημιτελικό πριν το τελικό με τις χώρες που δεν ήταν στις πρώτες 10 νικήτριες της προηγούμενης χρονιάς, συν όσες δεν ήταν την προηγούμενη χρονιά λόγω αποκλεισμού την προ-προηγούμενη (μπέρδεμα σκέτο). Εκείνη τη χρονιά, η ΕΡΤ κάνει το δικό της τάλεντ σόου (ριάλιτι θα πω εγώ) και μετά από κάποιους μήνες νικητής βγαίνει ο Απόστολος Ψυχράμης (της γνωστής οικογενείας που έχει σαρώσει και άλλα σόου). Η ΕΡΤ μάλλον δεν τρελαίνεται με το αποτέλεσμα, οπότε με κίνηση ματ κάνει απευθείας ανάθεση στον Σάκη Ρουβά. Ο συνθέτης του «Die For You» Νίκος Τερζής και ο στιχουργός Νεκτάριος Τυράκης δημιουργούν το «Shake It» και η Ελλάδα στέλνει το Saki στην Τουρκία. Η εμφάνισή μας ξεκινά πρώτα στον ημιτελικό. Με 2 αιθέριες υπάρξεις δίπλα του, ντυμένος από πάνω στα άσπρα και με τζινάκι, το χορευτικό του Sakis ξεσηκώνει τα πλήθη και περνά στον τελικό (στα φωνητικά οι τρεις πρώτοι του ριάλιτι… Στο βίντεο μπορείτε να δείτε τις εξαιρετικές πλάτες τους!). Όπου κι εκεί, ξεσηκώνουμε επίσης τα πλήθη και πλασαριζόμαστε στην (μόλις, ναι) 3^η θέση. Μας έφαγε τη πρωτιά η π**τ*ν* η Ρουσλάνα, που είπε και ο Ηλίας Ψινάκης. Bonus: Στον ημιτελικό πάλι είχαμε την 3^η θέση με 238 πόντους.

(2005) Έλενα Παπαρίζου – My Number One

Πόντοι: 230                                                            Θέση: 1^η στις 39

     Και εκεί που λέγαμε ότι δε πρόκειται να κερδίσουμε τη Eurovision ποτέ (άμα δε κερδίσει ο Σάκης, ποιος άλλος μπορεί…;), κάνει την επανεμφάνισή της στη σκηνή του διαγωνισμού η Έλενα Παπαρίζου. Τη χρονιά αυτή η ανάθεση ήταν απευθείας στην Έλενα και μετά από επιλογή κριτικής και κοινού από 3 υποψήφια τραγούδια, στέλνουμε το «My Number One» σε σύνθεση Χρήστου Δάντη και στίχους του ιδίου και της Ναταλίας Γερμανού. Η Ελλάδα δε περνά από ημιτελικό, αφού ήμασταν στις 10 πρώτες χώρες την προηγούμενη χρονιά, και εμφανιζόμαστε κατευθείαν στον τελικό. Τα λόγια είναι περιττά με την εμφάνιση της Έλενας. Το βίντεο παρακάτω αρκεί και μόνο χωρίς σχόλια. Η αλήθεια είναι ότι η ψηφοφορία μετά ξεκίνησε άσχημα για τη χώρα μας. Λόγω της τσιγκουνιάς των πρώτων χωρών, ήμασταν αρκετά πίσω στον βαθμολογικό πίνακα. Η συνέχεια ήταν αρκετά διαφορετική και το κάρμα του τραγουδιού (όπως είπε και η Ναταλία, πως γίνεται να μη κερδίσει ένα τραγούδι που λέγεται το «Νούμερο Ένα μου») ήταν να φτάσει στην πρώτη θέση, σε μια θέση που πρώτη φορά κατελάμβανε η Ελλάδα στο διαγωνισμό. Τρελά πανηγύρια στη χώρα, σχετικά όμοια με την κατάκτηση του Euro 2004 (στην Ομόνοια πάντως κατέβηκε κόσμος), και με υποδοχή ηρώων (!) για την Έλενα και το υπόλοιπο team. Bonus: Εκείνη τη χρονιά παρουσιάστρια του ελληνικού τελικού, αλλά και των μεταδόσεων από τη τηλεόραση ήταν η Αλεξάνδρα Πασχαλίδου. Η χρονιά αυτή σηματοδοτεί και την απομάκρυνση, μετά από χρόνια, της Δάφνης Μπόκοτα (και δε θέλω δυσμενή σχόλια, όπως το ότι η κυρία Μπόκοτα ήταν μαυρόγατα και γκαντεμόσαυρη) .  

(2006) Άννα Βίσση – Everything

Πόντοι: 128                                                            Θέση: 9^η στις 37

      Η Ελλάδα βάζει τα καλά της και υποδέχεται την Ευρώπη στην Αθήνα. Επειδή ο διαγωνισμός γίνεται στη χώρα μας, θέλουμε και εμείς να μας εκπροσωπήσεις κάτι δυνατό. Οπότε και πάλι με απευθείας ανάθεση, επιλέγει η ΕΡΤ την απόλυτη ελληνίδα σταρ (γιατί θα μας μαλώσει και το φαν κλαμπ) Άννα Βίσση, η οποία έχει πάει ήδη δυο φορές στο διαγωνισμό, μία με την Ελλάδα το 1980 που αναφέραμε στο προηγούμενο άρθρο (με την 13^η θέση) και το 1982 με την Κύπρο και το «Μόνο η αγάπη» με το οποίο κατέλαβε την 5^η θέση, μια θέση που η Κύπρος δεν έχει ξεπεράσει εδώ και πολλά χρόνια. Στον ελληνικό τελικό έχουμε να διαλέξουμε από 4 κομμάτια. Με παρουσιαστές τον Γιώργο Καπουτζίδη και τη Ζέτα Μακρυπούλια, κοινό και κριτική επιλέγουν στο τέλος της βραδιάς το «Everything», ροκ μπαλάντα σε μουσική Νίκου Καρβέλα και στίχους Άννας Βίσση. Αφού φτιάχνουμε και ένα ωραίο βιντεοκλίπ, το οποίο η χάρη του φτάνει μέχρι τη Βουλή μας, στις 18 Μαΐου ξεκινά ο διαγωνισμός με τον ημιτελικό, και εμείς χάρη στην πρωτιά της προηγούμενης θέσης βρισκόμαστε ξανά κατευθείαν στον τελικό. Με το που εμφανίζεται η Βίσση στη σκηνή, το στάδιο σείεται (είμαστε και ένθερμος λαός, τι να κάνουμε). Η Άννα βγαίνει με το γνωστό φόρεμα του Ζαν Πωλ Γκωτιέ, μόνη σαν την ανεμώνη, και αφού χτυπιέται με το τραγούδι στη σκηνή, αποχωρεί προς το green room. Η βραδιά, με παρουσιαστές τον Σάκη Ρουβά και τη Μαρία Μενούνος (και όχι την Τζένιφερ Άνιστον που πολύ ήθελαν), κυλά ομαλά με λίγα παρατράγουδα (βλέπε το καμάκι του Ολλανδού παρουσιαστή στον Σάκη) και η Ελλάδα καταλαμβάνει την 9^η θέση. Νίκη στα φρικιά από τη Φιλανδία, και ραντεβού το 2007.

(2007) Σαρμπέλ -  Yassou Maria

Πόντοι: 139                                                            Θέση: 7^η στις 42

      Η ΕΡΤ βλέπει ότι αρχίζει να μη τραβάει το όλο πράγμα με τις απευθείας αναθέσεις και προτιμά να κάνει ένα μίνι διαγωνισμό μεταξύ καλλιτεχνών. Προτείνει σε εταιρίες αν θέλουν να στείλουν κάποιον καλλιτέχνη, και από αυτές προτείνονται ο Σαρμπέλ της Sony Music με το «Yassou Maria», η Τάμτα  της Minos-Εmi με το «With Love» και ο Χρήστος Δάντης της Sony Music επίσης με το «No Madonna». Τελικώς, το εισιτήριο για το Ελσίνκι το παίρνει ο Σαρμπέλ. Σε μια χρονιά που γενικώς δεν υπήρχαν αξιόλογα τραγούδια στον διαγωνισμό, ο Σαρμπέλ παίρνει την πολύ καλή 7^η θέση και για μια ακόμα χρονιά βρισκόμαστε μέσα στην πρώτη δεκάδα. Οι πυτζάμες, ωπ συγγνώμη, τα ρούχα του Σαρμπέλ θέλω να πω, να σημειώσουμε ότι ήταν το Λάκη Γαβαλά, ο οποίος τελικά δεν ενθουσιάστηκε και ο ίδιος με τα ρούχα που έντυσε τον καλλιτέχνη. Υ.Γ. Τον ελληνικό τελικό και τις μεταδόσεις παρουσίασαν ο Φώτης Σεργουλόπουλος και η Μαρία Μπακοδήμου. Το Μαράκι, καλώς ή κακώς, «στιγματίστηκε» όταν αποκάλεσε τα Σκόπια (FYROM), Μακεδονία.

(2008) Καλομοίρα – Secret Combination

Πόντοι: 218                                                            Θέση: 3^η στις 43

     Φτάσαμε αισίως και στο 2008. Το κρατικό κανάλι βλέποντας ότι απέδωσε ο μίνι διαγωνισμος μεταξύ καλλιτεχνών, τον ξαναεφαρμόζει. Αυτή τη φορά έχουμε τον Κώστα Μαρτάκη με το «Always and Forever» από τη Sony Music, την Καλομοίρα με το «Secret Combination» από τη Heaven Music και την Χρύσπα με το «A Chance to Love» από τη Minos-Emi. Πανηγυρικά, με πολύ μεγάλο ποσοστό επιλέγεται η Καλομοίρα με το μυστικό συνδυασμό της, το οποίο τραγούδι ήταν σε σύνθεση του Κωνσταντίνου Παντζή και στίχους του Ποσειδώνα Γιαννόπουλου. Τη συγκεκριμένη χρονιά, οι ημιτελικοί γίνονται δύο, οπότε παρόλο που την προηγούμενη χρονιά ήμασταν μέσα στη δεκάδα, θα πρέπει να ξαναμπούμε στη διαδικασία του ημιτελικού (στον τελικό μπαίνουν μόνο οι 4 μεγάλες χώρες, αυτές δηλαδή που δίνουν πολλά λεφτά, Μεγάλη Βρετανία, Γαλλία, Ισπανία και Γερμανία, και νικητήρια χώρα της προηγούμενης χρονιάς, εδώ η Σερβία). Η εμφάνιση της Καλομοίρας ήταν εξαιρετική και με άνεση περνάμε στον τελικό (τα αποτελέσματα του ημιτελικού εμφανίστηκαν μετά τον τελικό, και ήμασταν στην 1^η θέση με 156 βαθμούς!). Όπου και εκεί, με την ίδια εξαιρετική εμφάνιση (είχε τρεις χορευτές, δύο άτομα στα φωνητικά) πλασαριζόμαστε και πάλι μέσα στην δεκάδα, και συγκεκριμένα στην 3^η θέση. Στην αρχή της ψηφοφορίας ήμασταν και στη 1^η θέση, αλλά στο τέλος μας «φάγανε» οι Βόρειες χώρες και οι χώρες του ανατολικού μπλοκ που αποδείχτηκαν τσιφούτηδες. Bonus: Οι αδερφές Μαγγίρα στην παρουσίαση.

(2009) Σάκης Ρουβάς – This Is Our Night

Πόντοι: 120                                                            Θέση: 7^η στις 42

     Ο διαγωνισμός του 2008 έγινε το Μάιο. Εμείς τον Ιούνιο του ιδίου χρόνου επιλέγουμε τον τραγουδιστή που θα μας εκπροσωπήσει. Και δεν είναι άλλος από τον Σάκη Ρουβά. Σου λέει η ΕΡΤ, το 2001 πήγε η Παπαρίζου, βγήκε 3^η. Την ξαναστείλαμε βγήκε 1^η. Τον Σάκη τον στείλαμε το 2004, βγήκε 3^ος. Ε, δε θα βγει τώρα και αυτός πρώτος; Δυστυχώς, όμως, για αυτήν, ο Σάκης βγήκε μόλις 7^ος. Αλλά ας δούμε τη έγινε από την αρχή. Αφού από τον Ιούνιο είχαμε διαλέξει τον τραγουδιστή, δεν έμενε παρά να βρούμε και το κατάλληλο τραγούδι. Οπότε από 3 συνθέσεις του Δημήτρη Κοντόπουλου, σταθερού συνεργάτη του Σάκη τα τελευταία χρόνια, και στίχους διαφόρων στιχουργών, τελικώς επιλέγεται το «This Is Our Night», ένα κλασικό ποπ τραγούδι στο στυλάκι του Sakis. Οι στίχοι του τραγουδιού ήταν των Craig Porteils, Cameron Giles-Webb. Η χώρα μας ξαναπερνάει από ημιτελικό, και περνάμε όπως ήταν λογικό. Με φόρα νικητή ο Σάκης εμφανίζεται στον τελικό ντυμένος στα άσπρα, έχοντας τέσσερις χορευτές και μια κυρία στα φωνητικά που δε φαινόταν, όμως δυστυχώς για εμάς δεν φέρνει την πρωτιά στην Ελλάδα, αλλά όπως προαναφέραμε την 7^η θέση. Να σημειωθεί ότι στον ημιτελικό ήμασταν 4^οι με 110 πόντους. Υ.Γ. Από τη φετινή χρονιά, στον τελικό δεν ψηφίζει μόνο το κοινό, αλλά και κριτική επιτροπή από την κάθε χώρα, με ποσοστό 50%. Κανονικά με τη τηλεψηφοφορία και μόνο ήμασταν 5^η, ενώ οι κριτικοί μας είχαν στην 11^η!

(2010) Γιώργος Αλκαίος & Friends – Ώπα

Πόντοι: 140                                                            Θέση: 8^η στις 39

      Ο ελληνικός τελικός αυτή τη χρονιά είναι πιο γεμάτος από υποψήφιους. 7 οι καλλιτέχνες στον αριθμό και ήταν οι εξής: Χρήστος Χατζηνάσιος, Σάννυ Μπαλτζή & Second Skin, Μάνος Πυροβολάκης, Γιώργος Αλκαίος & Friends, Γιώργος Καραδήμος, Μέλισσες και Émigré. Επίσης, ήταν υποψήφιες και οι Κατερίνα Αυγουστάκη, Ελευθερία Ελευθερίου, αλλά αποκλείστηκαν γιατί τα τραγούδια τους είχαν βγει νωρίτερα από τον ελληνικό τελικό στα μέσα. Το κοινό με τη κριτική είχε διαφορά. Ο Αλκαίος ήταν πρώτος στο κοινό, αλλά τρίτος στη κριτική. Ο Καραδήμος ήταν πρώτος στη κριτική και τρίτος στο κοινό. Και ο Πυροβολάκης ήταν δεύτερος και στους δύο. Όμως το κοινό τελικά είναι που δίνει τη μεγαλύτερη βαρύτητα και έτσι στέλνουμε τον Γιώργο Αλκαίο με τους φίλους του. Για πρώτη χρονιά μετά το 2001 (είχαμε στείλει ελληνοαγγλικό στίχο) στέλνουμε τραγούδι με καθαρά ελληνικό και μόνο στίχο. Η Ελλάδα ξεκινά το εμπόδιο του ημιτελικού (και μάλιστα ήταν 2^η με 133 βαθμούς) και φτάνει στον τελικό. Εκεί, ο Γιώργος Αλκαίος με τους χορευτές του και τον λυράρη του κατορθώνουν να φτάσουν στην 8^η θέση, μια πολύ καλή θέση αν αναλογιστεί κανείς ότι τα λεφτά για προώθηση ήταν λίγα σε σχέση με τις υπόλοιπες χρονιές. Υ.Γ. Στον τελικό στην τηλεψηφοφορία ήμασταν στην 7^η θέση και οι κριτικοί μας είχαν κατατάξει για μια ακόμα φορά στην 11^η θέση. Bonus: Μετά από 2 χρόνια παρουσίασης, οι αδερφές Μαγγίρα αντικαθίστανται από τη Ρίκα Βαγιάνη (που παρουσίασε τον ελληνικό τελικό με τη Τζένη Μπαλατσινού).

(2011) Λούκας Γιώρκας feat. Stereo Mike – Watch My Dance

Πόντοι: ?                                                                 Θέση: ? στις 43

     Και να ‘μαστε στη φετινή χρονιά. Μια χρονιά που πετυχαίνει την Ελλάδα σε μεγάλη κρίση (και όχι μόνο οικονομική…), με τη κυβέρνηση αρχικά να μη προτιμάει να στείλει εκπρόσωπο στο διαγωνισμό (σε μια χρονιά που σχεδόν όλες οι χώρες της Ευρώπης έχουν στείλει υποψήφιους), όταν γνωρίζει ότι η Eurovision στο κρατικό κανάλι έχει αρκετά έσοδα και είναι το πρώτο της πρόγραμμα κάθε χρόνο. Η αλήθεια είναι πως το κλίμα δε σηκώνει και πολλά - πολλά, αλλά τόσα χρόνια έγιναν οι σπατάλες. Με λίγα λεφτά, δε νομίζω ότι υπήρχε τόσο πρόβλημα να κάνουμε κάτι, αφού θα μας γυρίσουν πίσω από τις χορηγίες και τις διαφημίσεις. Τελικά διοργανώνεται ελληνικός τελικός με τη συμμετοχή των εξής καλλιτεχνών: Κόκκινα Χαλιά, Βαλάντω Τρύφωνος, Τριημιτόνιο, Αντιγόνη Ψυχράμη, Λούκας Γιώρκας feat. Stereo Mike και Νίκη Πόντε. Σε μια πάρα πολύ λιτή και ψυχρή τελετή με παρουσιάστρια τη Λένα Αρώνη (κρίση λέμε περνάμε!), επιλέγεται ο Λούκας με τον Stereo Mike, με το τραγούδι «Watch My Dance» των Γιάννη Χριστοδουλόπουλου και Ελεάνας Βραχάλη. Μια μίξη hip-hop με ζεϊμπέκικο, το οποίο σήμερα θα εμφανιστεί στον ημιτελικό. Εμείς θα ευχηθούμε απλά καλή επιτυχία και το ότι καλύτερο. Και όπως όλοι γνωρίζουμε, σημασία έχει μονάχα το ταξίδι ;-)